کد مطلب:141571 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:231
ذات عرق
یكی از میقات های حجاج بیت الله الحرام، مرز بین «نجد» و «تهامه» است كه آن را «ذات عرق» نامیده اند. [1] امام و یارانشان در روز دوشنبه، چهاردهم ذیحجة در این محل فرود آمدند. علامه مجلسی رحمه الله از تاریخ الریاشی نقل كرده است: «راوی گفت من حج بجای آورده بودم و یاران را رها كرده بودم... تا این كه به خیمه هایی برافراشته رسیدم. در این هنگام سؤال كردم: «این سراپرده ها از آن كیست؟» گفتند: «از آن حسین». گفتم: «پسر علی و فاطمه؟» گفتند: «آری»، گفتم: «در كدام یك از این سراپرده ها هستند؟» آن را به من نشان دادند. جلو رفتم تا این كه ناگاه حسین را در حال تكیه بر در خیمه دیدم كه مشغول مطالعه نوشته ای بود. سلام كردم و جواب داد. سپس گفتم: «پدر و مادرم فدای شما، چرا در این بیابان خشك فرود آمدی كه در آن زراعت و خویشی نیست؟»فرمود: «اینها مرا ترسانیده اند؛ و اینها نامه های اهل كوفه است در حالی كه آنها قاتل من هستند، اگر چنین كنند... و هتك حرمات الهی كنند كسی بر آنها برانگیخته خواهد شد كه آنها را می كشد تا این كه از كهنه حیض ذلیل تر شوند» [2] .
[1] معجم البلدان، ج 4، ص 107؛ مراصد الاطلاع، ج 2، ص 932.
[2] بحارالانوار، ج 44، ص 369.